De kwekerij van Johan Janssen bestaat sinds 1996 en hij teelde voorheen komkommers; de laatste jaren echter gele paprika’s. Tegenwoordig teelt hij drie rassen paprika’s in de kleuren groen, geel en rood. Het bedrijf beslaat ongeveer 1,4 hectare. Janssen levert voornamelijk op bestelling aan Smeding en groothandel Kruidenier Foodservices. “Doordat ik me heb gespecialiseerd, heb ik een gegarandeerde afzet”, vervolgt Janssen. “Milieukeurcertificering is daarin een essentieel onderdeel: dat maakt je duurzame prestaties meetbaar en geloofwaardig.”
Naar een gecertificeerde kwekerij
Certificering was niet het eerste dat in Janssen opkwam, maar via Marco Duineveld zag de kweker er toch de meerwaarde van in. Het proces viel hem mee. “Vooral het papierwerk is vergroot”, zegt hij. “Je moet je bedrijf gewoon professioneler gaan runnen. Dat vind ik ook wel logisch: je moet kunnen aantonen dat je stappen maakt met de verduurzaming van de teelt van je producten.” De grootste bottleneck is vaak het thema energie. “Vorig jaar had ik daar geen problemen mee, omdat ik restwarmte van mijn buurman kon gebruiken. Deze winter is echter een leiding gesprongen en die zal niet gemaakt worden vanwege de hoge investeringskosten. Nu moet ik dus groen gas inkopen en dat is een forse investering van zo’n 7.000 euro op jaarbasis."Daar ligt voor Janssen wel een probleem. “Een WKK is voor een klein bedrijf als het mijne geen optie. De investering die ik moet doen in groen gas is groot en dat drijft de kostprijs van duurzame producten op. In 2010 was ik daarom aanwezig bij de SMK-hoorzitting die vooraf ging aan definitieve vaststelling van het Milieukeur certificatieschema Glastuinbouwproducten. Mede door mijn inbreng werd
het duurzaamheidsstreven op het gebied van energie nu ook invulbaar door een ambitieus maar haalbaar percentage groene stroom in te kopen. Zo kunnen kleinere bedrijven toch aan de criteria voldoen door minimaal 25 procent groen gas af te nemen."
Duurzame kweek
Janssen teelt op kokosmatten, gemaakt van de bast van kokosnoten uit Sri Lanka. De kweker is enthousiast over de matten. “Ze bevatten zuurstof en organisch materiaal, waarmee een gezond bodemleven kan worden gecreëerd voor micro-organismen. Deze organismen maken voedsel vrij voor de wortels van de plant en de wortels scheiden weer suikers en eiwitten af voor de micro-organismen.” Voeden doet Janssen met eigengemaakte compostthee. “In een groot vat los ik compost op met water, zodat micro-organismen zoals gunstige bacteriën en schimmels vrijkomen. Deze compostthee geven we regelmatig mee met het voedingswater voor de planten.”In de praktijk merkt Janssen dat zijn planten er wel bij varen. “Het voedsel wordt op natuurlijke wijze in de voedingsbodembodem vrijgemaakt, waardoor mijn planten beter in balans zijn en sterk genoeg om zichzelf te beschermen tegen ziekten en plagen. Ik hoef minder gebruik te maken van kunstmest en gewasbeschermingsmiddelen èn – niet onbelangrijk – de paprika krijgt een vollere smaak."
"Een voorbeeld", zo noemt Mark Versluis van telerscoöperatie Versdirect.nl het bedrijf van Johan Janssen. “Versdirect vindt het heel belangrijk dat de bedrijfsvoering volgens de richtlijnen van maatschappelijk verantwoord ondernemen plaatsvindt, met oog voor milieu, personeel en omgeving. Daar heb je een verhaal bij nodig
en Milieukeur biedt dat verhaal.” Hij merkt wel dat collega-telers certificering als een hobbel ervaren. “De inkoop van groene energie bijvoorbeeld is relatief duur, zeker voor de kleinere telers zoals Johan Janssen. Je zou meer kunnen kijken naar de specifieke situatie en de intenties van de ondernemer. Dan zou je telers kunnen stimuleren om duurzamer te werken zonder dat de kostprijs hoger wordt.” Want dat is volgens Versluis een echte bottleneck. “Het prijsverschil tussen een gecertificeerd product en een gangbaar product mag niet te groot worden. Dat accepteert de
consument niet.” Dat duurzaam telen de maat zal worden, daarvan is Versluis overtuigd. “Daarom motiveren wij onze telers om te kijken naar de mogelijkheid tot certificering”, vervolgt hij. “Onze afnemers stellen nu al bovenwettelijke eisen aan het product en dat zal alleen nog maar sterker worden. Die ontwikkeling gaat snel: nog maar vijftien jaar geleden zou je voor gek worden versleten als je zou aankomen
met ‘duurzaamheid’. De keten zelf legt de lat nu steeds hoger.”
Bron: SMK-nieuws, Milieukeur