"Steeds meer lijntjes tussen praktijk en beleidsmakers"
Het valt niet mee om goed opgeleide mensen te vinden. Als we daar niets aan doen dan zal het er in de toekomst niet beter op worden. Het is daarom belangrijk om de discussie aan te gaan met onderwijsinstellingen, over hoe we dit probleem gezamenlijk kunnen aanpakken. Daarbij is het ook nodig dat de overheid zich minder star opstelt voor wat betreft de mogelijkheden, en dat goede plannen niet verdrinken in een zee van regelgeving en wetjes. Het moet mogelijk worden om als bedrijf afspraken te maken met onderwijsinstellingen over het opleidingsprogramma. Zo kunnen we er gezamenlijk voor zorgen dat de opleiding goed aansluit bij de praktijk op het bedrijf. Hierdoor weten leerlingen beter hoe zij hun opgedane kennis moeten toepassen in de praktijk, en zijn dan misschien inderdaad het salaris waard, waarvan zij denken dat het bij hun opleidingsniveau hoort.
Ook kan er dan voordat er nieuwe wetgeving gemaakt wordt, gekeken worden of het wat toevoegt in de praktijk. Als je kijkt naar de NOx wetgeving, moet je jezelf toch ernstig afvragen wat daar het nut van is. Het kost een vermogen om de metingen te laten verrichten, de rapportage te laten maken en deze ook nog eens te laten controleren door een bevoegd bureau. Allemaal werk. En als je het zo bekijkt scheelt het misschien in het aantal uitkeringen, en is het dus toch nog ergens goed voor. Maar volgens mij zou het heel wat efficiƫnter en eerlijker zijn om 0.0005 cent voor iedere eenheid brandstof te heffen en met de opbrengst daarvan de meest vervuilende installaties te verbeteren. Dan zorg je er naast dat het alleen maar geld kost , ook nog voor dat we vooruitgang boeken.
Maar zoals gezegd er lijken steeds meer lijntjes te komen tussen de praktijk en degene die het beleid bepalen, er is dus nog hoop. We moeten er met elkaar wel voor waken dat het niet blijft bij praten alleen, maar zorgen dat we ook resultaten gaan zien.