Kunnen kassen in de stad sociale rechtvaardigheid ondersteunen (of komt het enkel de rijken ten goede)? Wageningen University and Research vroeg het aan Nevin Cohen van de stadsuniversiteit van New York. "Ik heb grote belangstelling voor de manier waarop de planningsinstrumenten ingezet kunnen worden om toegang tot gezonde voeding te verbeteren, vooral voor de economisch meest kwetsbaren."
Stedelijke voeding heeft vele sociale ambities: kwetsbare sociale groepen betrekken/activeren, mensen die het zich anders niet kunnen veroorloven in verse voeding voorzien, schoolgaande kinderen praktische ervaring met het telen van voeding laten opdoen. Anderzijds is het telen van voeding in steden gezien de huidige omstandigheden duur en vergt het vaak hoogtechnologische oplossingen die niet zomaar voorhanden zijn. Daaruit vloeit voort dat stedelijke voeding verkocht wordt als premium producten voor welvarende eindverbruikers. Is het mogelijk om sociale ambities hand in hand te laten gaan met economische levensvatbaarheid? Kan stedelijke landbouw bijdragen tot het creëren van gezondere voedingslandschappen in steden, ook voor kwetsbare groepen of is dit slecht een utopisch ideaal? Misschien is de impact van stedelijke landbouw op steden net tegenstrijdig met de sociale verzuchtingen ervan. Dragen ze bij tot het gentrificatieproces van de steden? Versterken ze sociale uitsluiting, eerder dan mensen te betrekken?
"Ik doe onderzoek naar en geef les over het beleid rond stedelijke voeding op de CUNY School of Public Health. CUNY maakt een integraal deel uit van de stad, met 274.000 studenten die nadenken over de diversiteit in New York en die dezelfde uitdagingen als de rest van de bevolking het hoofd moeten bieden, inclusief voedingsonzekerheid onder ongeveer 15% van onze studenten," zegt Nevin.
Naar een sociale rechtvaardigheid
Ik bestudeer beleidsdoelstellingen die het stedelijke voedingsstelsel rechtvaardiger en gezonder maken. Ik heb een achtergrond in stadsontwikkeling waardoor ik bijzonder geïnteresseerd ben in de manier waarop de planningsinstrumenten aangewend kunnen worden om toegang tot gezonde voeding te verbeteren, vooral voor de economisch meest kwetsbaren. Het grootste gedeelte van mijn werk spitst zich toe op de rol van stedelijke landbouw in het promoten van gezondheid, duurzaamheid en sociale rechtvaardigheid.
Ik ben co-auteur van een algemene kijk op stedelijke landbouw in New York, genaamd de Five Borough Farm, om beleidsdoelstellingen te onderscheiden die investeringen in stedelijke landbouw in New York steunen, vergroten en verantwoorden. Dit mondde uit in een boek, getiteld 'Beyond the Kale' (verder kijken dan de boerenkool): Stedelijke landbouw en sociale rechtvaardigheid activisme in New York', dat ik samen schreef met Kristin Reynolds en aantoont dat stedelijke landbouw veel meer is dan enkel bladgroenten telen. Het werd vele generaties lang toegepast in gekleurde gemeenschappen, maar wordt vaak afgeschilderd als iets nieuws en innovatiefs, "ontdekt" door jonge, welgestelde, vaak blanke, op technologie gebaseerde stedelijke landbouwers.
Succes garanderen
Toegang tot land en fondsen vormen obstakels in de uitbreiding van stedelijke landbouw in dichtbevolkte, welvarende steden. Cruciaal voor het succes van de stedelijke landbouw is het garanderen van billijke toegang tot hulpbronnen voor zowel conventionele grondgebonden teeltbedrijven als gevorderde technologieën. Bovendien kunnen non-profit op gemeenschappen gerichte stedelijke landbouw jonge mensen de vaardigheden bezorgen om hier te werken.
Ander kijk op voedingswoestijnen
In de VS werd de aandacht gevestigd op de noodzaak de toegang tot gezonde voeding te verbeteren in gemeenschappen met lage inkomens die te kampen hebben met een hoge graad van ondervoeding en voedingsgerelateerde ziekten. Stedelijke landbouw kan een rol spelen, maar beleidsmakers hebben de toegang beperkt door het gebrek aan nabijgelegen supermarkten, wat het beleid omtrent de subsidiëring van supermarkten rechtvaardigt als oplossing voor toegang tot voeding.
Toegang tot land en fondsen vormen obstakels in de uitbreiding van stedelijke landbouw in dichtbevolkte, welvarende steden. Cruciaal voor het succes van de stedelijke landbouw is het garanderen van billijke toegang tot hulpbronnen voor zowel conventionele grondgebonden teeltbedrijven als gevorderde technologieën. Bovendien kunnen non-profit op gemeenschappen gerichte stedelijke landbouw jonge mensen de vaardigheden bezorgen om hier te werken.
Een landbouwer, Paul Philpott genaamd, is daar één voorbeeld van. Hij leerde het klappen van de zweep door te werken met een non-profitorganisatie, Green City Force genaamd, dat zes grote (0,5 hectare) teeltbedrijven bouwde en beheert op het grondgebied van sociale ontwikkelingsprojecten voor hoogbouw . Nadat hij Green City Force verliet, richtte Philpott zijn eigen teeltbedrijf op ('Gateway Greens') in een stedelijk 'teeltbedrijf', genaamd 'Square Roots' dat bestaat uit een aantal verzendcontainers die heringericht werden voor teeltdoeleinden.
Cohen: "Toegang tot land en fondsen vormen obstakels in de uitbreiding van stedelijke landbouw in dichtbevolkte, welvarende steden."
In de VS werd de aandacht gevestigd op de noodzaak de toegang tot gezonde voeding te verbeteren in gemeenschappen met lage inkomens die te kampen hebben met een hoge graad van ondervoeding en voedingsgerelateerde ziekten. Stedelijke landbouw kan een rol spelen, maar beleidsmakers hebben de toegang beperkt door het gebrek aan nabijgelegen supermarkten, wat het beleid omtrent de subsidiëring van supermarkten rechtvaardigt als oplossing voor toegang tot voeding.
Nieuwe generatie studenten
"Bij de toekomstige generatie van afgestudeerden in de gezondheidszorg ben ik op zoek naar een grotere aandacht voor onderliggende kwesties en de manier waarop het voedselsysteem beschouwd kan worden als een middel om sociale rechtvaardigheid te bevorderen, bovenop een middel om gezonde voeding te verzekeren," besluit Cohen
Bron: WUR