Voor Canarische tomaten is tegenslag de grootste deugd
Ook de reputatie van het product heeft bijgedragen aan de bevordering van de archipel, waar uitstekende groenten en fruit werden geproduceerd tijdens de ontberingen van de strenge Europese winter, die dateren van vóór de huidige promotie van de eilanden als toeristische bestemming.
Echter, aan het begin van de eeuw, veranderde alles. Sommige producenten noemden deze nieuwe situatie "de perfecte storm." En ze hadden gelijk, want de aaneenschakeling van calamiteiten lijkt op een samenzwering van buitenlandse belangen om definitief met deze sector af te rekenen.
Zo werden in de jaren 2000 door de aanwezigheid van schadelijke insecten en virussen (TYLCV/TSWV/ToMV and ToCV) telers gedwongen om over te stappen op een andere variëteit, wat de nodige kosten met zich meebracht. Dit is niet de verantwoordelijkheid van de teler daar fytosanitaire controles onder de verantwoordelijkheid van de regering van Spanje vallen.
Dezelfde regering vroeg de Canarische telers in 2006 om de compensatie voor transport van het jaar 2002 terug te storten daar ze naar hun mening fraude en verduistering hadden gepleegd.
Dit alles vond plaats in een tijd waarin de preferentiële handelsovereenkomst tussen de EU en Marokko werd getekend, wat samenviel met de zware concurrentie van de telers van het schiereiland, wiens productiekosten ongeveer 35% lager lagen dan die van de Canarische eilanden. Dit leidde tot problemen voor de telers van de eilanden, daar ze niet in staat waren te concurreren in termen van prijs.
De zwakke poging van sommige Canarische overheidsdiensten om de effecten van deze samenzwering te verzachten waren niet voldoende en veel tomatentelers kondigden het einde van hun activiteiten aan. Van de 3.500 hectare aangeplant in begin 2000, daalde het areaal naar 1.410 in slechts zes jaar. Ondertussen daalde de productie met ongeveer 200.000 ton en het aantal telers daalde van 900 naar ongeveer 350, resulterend in het verdwijnen van 12.000 banen. Vervolgens besloten de regering van de Canarische eilanden en de overige producenten om de situatie aan te pakken met een strategisch plan. Maar deze werd slechts ten dele vervuld daar het plan na twee jaar van de vijf werd stopgezet.
Een laatste element dat werd toegevoegd aan de lopende cyclogenese was de drastische vermindering van compensatie voor transportkosten vanaf 2011. Deze daalde van 70% naar 23,36%. Hierdoor verliet 46% van de telers het eiland.
Toen het erop leek dat alles verloren was, besliste het Hof van Cassatie in het voordeel van de Canarische tomatentelers door ze vrij te stellen van aansprakelijkheid van het plegen van fraude. Het veroordeelde de staat om de vergoede bedragen inclusief rente terug te betalen. Maar de justitie kon de situatie niet keren. Het kwaad was al geschied.
In elk geval blijft deze sector de belangrijkste innovator in de Canarische tuinbouw. Het werkt samen met anderen aan de bescherming van het landschap. Hun producten zijn gecertificeerd onder de hoogste normen. Het is een sector die nog steeds de meeste werkgelegenheid creëert. Momenteel zijn dat 6.500 banen waarvan het overgrote deel wordt bezet door vrouwen van boven de 45 jaar. Het blijft het archipel promoten. Het heeft zijn eigen logistiek in Europa en er is ondanks de hevige concurrentie nog steeds vraag naar.
Het is een feit dat deze sector erin is geslaagd van tegenslag zijn grootste deugd te maken. Canarische tomatentelers zijn vastbesloten om weerstand te bieden en te volharden, maar ze hebben ook steun nodig van de samenleving. De tomaat heeft toekomst op de Canarische eilanden en het is zeker de moeite waard ervoor te zorgen dat dat gebeurt. Noch de Canarische Eilanden noch de tuinbouw kan het zich veroorloven dat deze sector verdwijnt. Het heeft nog veel bij te dragen.
Bron: eldiario.es