Tholen - Vorig jaar steeg het Duitse areaal tomatenteelt onder glas met 5%. Het areaal komkommers nam met 2% toe. De meerwaarde die voor Duits product betaald wordt, daalt. Is de Duitse markt vol?
Die vraag probeerde Johanes Bliestle van Reichenau Gemuse vorige week te beantwoorden op het Obst & Gemuse Kongress. In 2012 bouwde Reichenau Gemuse een kas van 11 hectare waarin met behulp van biogas blok- en puntpaprika's geteeld worden. Daarmee teelt het bedrijf direct al 15% van de Duitse paprika's. Dit jaar wordt er nog eens 3 hectare kas bijgebouwd voor biologische tomaten en paprika's. Ook hier wordt gewerkt met biogas. Maar is er wel vraag naar dit product?
Areaal groeit
Het Duitse areaal tomaten groeide tussen 2012 en 2013 met 5%, de komkommerteelt kon er 2% bijschrijven en de paprikateelt bleef nagenoeg gelijk. Inmiddels staat er volgens deze cijfers 332 hectare tomaat, 214 hectare komkommerteelt en 64 hectare paprika in Duitsland. Een deel van dat areaal is sterk verouderd.
Minder zelfvoorzienend
Ondanks de nieuwbouw is de zelfvoorzienendheid van Duitsland procentueel gezien sinds 2011 iets gedaald: 18,3% in tomaten, 26,8% in komkommers. Alleen in paprika, dat in de Duitse teelt duidelijk een klein product, is een stijging te zien, naar 6,5%. Dat komt door de toegenomen import. In 2013 werd er 3,5% meer tomaat en 1,5% meer komkommer geïmporteerd dan in 2012. Alleen de import van paprika's is in 2013 met 1,1% gedaald ten opzichte van 2012 – waardoor ondanks het gelijk gebleven areaal toch een stijgende graad van zelfvoorziening te zien is.
Voorkeur voor Duits product
Duitse consumenten hebben een voorkeur voor Duits product. Het aandeel Duits product in het AGF-mandje van de gemiddelde consument is van 45,4% in 2006 gestegen naar 49,5% in 2012. Maar er is een nieuwe trend gaande. De voorkeur voor regionaal product beperkt het levergebied van Duitse glastuinbouwbedrijven. Bovendien zet het huidige seizoen ook de voorkeur van de Duitse consument in een nieuw perspectief. Een prijsvergelijking tussen Duitse en Nederlandse trostomaten in week 34, tijdens de daling van de prijzen ten gevolge van de Russische boycot, toont volgens Bliestle dat het prijsverschil misschien nog wel 27 cent is, maar steeds verder afneemt. "De extra waarde van de Duitse tomaat daalt." Zelfs de groei van het percentage acties voor regionale producten kon dat niet ondervangen. Duitse glasgroenten kennen door de lagere productie, dure energie en kortere seizoenen een hogere kostprijs.
Markt?
Is het Duitse product van niche bulk geworden? Daarop is volgens Bliestle geen eenduidig antwoord te geven. De consumptie van groenten groeit, evenals de voorkeur voor Duits product. Maar de marktsituatie is lastig: de toegevoegde waarde voor Duits product lijkt te dalen, terwijl de omstandigheden in de teelt een hogere prijs noodzakelijk maken. De markt staat volgens Bliestle bovendien onder druk door nieuwbouwprojecten waar geen duidelijk afzetkanaal voor voorzien is. "En een overschot van 5% zorgt in de AGF-markt al snel voor prijsdalingen van 40%.." Omstandigheden als de Russische boycot tonen de instabiliteit van de Duitse, regionale markt.