Tegelijkertijd met de stijgende temperaturen neemt ook de zin in lichte, verfrissende gerechten toe. Het bonte palet aan knapperige sla uit lokale teelt biedt daarbij lekkere afwisseling. Het hoofdseizoen van verse sla uit Duitse vollegrondsteelt loopt van mei tot en met oktober.
Volgens het 'Bundesinformationszentrum für Landwirtschaft' (BZL) werd er in Duitsland in 2017 op circa 14.650 hectare sla geteeld (11,4 procent van het totale vollegrondsgroentenareaal). IJsbergsla vormt al jaren de belangrijkste slasoort met bijna 26 procent van het areaal, gevolgd door veldsla met 17 procent en rucola, romana- en kropsla met elk circa 11 procent. Lollo-sla, eikenbladsla, andijvie en radicchio delen de rest van het areaal. Gekeken naar de afzonderlijke deelstaten zijn Rheinland-Pfalz, Nordrhein-Westfalen, Baden-Württemberg, Niedersachsen en Bayern de grootste slatelers: circa 82 procent van het totale areaal ligt in deze deelstaten.
Little Gem en nieuwe rassen zijn een trend
Terwijl rucola, romaine- en veldsla een licht stijgende tendens vertonen bij de teelt, blijft het areaal van de overige slasoorten aardig constant. De groei bij romaine sla is vooral te danken aan het stijgende aandeel van Little Gem en nieuwe slasoorten zoals SalaRico, een kruising tussen ijsbergsla en romaine sla. Rucola is al jaren een trend als pikante bijlage in Italiaanse gerechten. Veldsla – als klassieke wintersla – heeft in de afgelopen tijd, ook voor de zomermaanden, licht aan betekenis gewonnen.
Gemaksproduct wint aan betekenis
Bij de populariteit van sla speelt ook het het gemaksproduct steeds meer een grote rol. Sla van het type Salanova, waarbij een krop sla enkel door één snee in afzonderlijke bladeren uiteen valt, maakt de bereiding makkelijker. Ook babyleaf is een trend en wordt als afzonderlijke bladeren geoogst, die vaak in voorverpakte gemengde slaverpakkingen worden gebruikt.