Jochem Porte decennia actief voor exporterende bedrijven

Landbouwraden zijn en blijven cruciaal voor het exporterende bedrijfsleven. De nadruk bij die export ligt steeds meer op kennis en technologie. Dat zegt Jochem Porte in de aanloop naar zijn pensionering die officieel in juni ingaat.

 

 

Porte werkt sinds 1984 op het ministerie aan de Bezuidenhoutseweg in Den Haag. Zijn ministerie heeft in de loop van de tijd verschillende namen gehad. In zijn eerste jaar luidde de naam ministerie van Landbouw en Visserij, herinnert Porte zich. De precieze benaming is de uitkomst van politieke onderhandelingen tijdens de kabinetsformatie, maar het takenpakket is in essentie hetzelfde gebleven, zegt hij.

 

Porte is de afgelopen decennia vooral actief geweest op het gebied van exportbevordering. Eerst was zijn vizier gericht op Europa, later op landen buiten de EU.

 

Op zijn laatste visitekaartje staat 'regiocoördinator voor Zuid-Amerika'. Vanuit die functie is hij aanspreekpunt voor de landbouwraden in dat werelddeel. Eerder was hij voor de Nederlandse agrofoodsector actief in andere delen van de wereld. "Maar altijd ging het om export. Hoe kunnen we het makkelijker maken voor Nederlandse bedrijven om hun producten af te zetten? Dat was en is de kernvraag die we ons stellen in deze hoek van het ministerie."

 

Wie zo'n lange loopbaan heeft, kan veel vertellen. Porte was erbij toen Spanje, Portugal en later nog een reeks landen lid werden van de Europese Unie, hij maakte mee dat de grenscontroles tussen de lidstaten werden afgeschaft en de euro werd ingevoerd. "Allemaal uiterst belangrijke besluiten voor het Nederlandse agrarische bedrijfsleven. Overal in de wereld maakt de landbouw een ontwikkeling door en toch is Nederland nog steeds – na de VS - de tweede agrarische exporteur in de wereld. Dat zegt natuurlijk wel wat."

 

Een hoogtepunt in zijn carrière? Porte twijfelt geen moment. "Ik heb voor het ministerie vier Koninklijke bezoeken mogen organiseren. Met de toenmalige Koningin Beatrix naar IJsland, Nieuw-Zeeland en Argentinië en met het prinselijk paar Willem-Alexander en Maxima naar Brazilië. Niet alleen leuk om te organiseren, maar voor de deelnemers vooral erg waardevol. In de delegatie van een Koningin gaan deuren makkelijker open en worden contacten op hoog niveau sneller gemaakt. Dat was toen zo en nu met Koning Willem-Alexander geldt dat nog steeds. Vraag maar aan de deelnemers aan recente handelsmissies naar Japan en China."

 

 

 

Porte noemt nog een ander hoogtepunt. "Ik ben vanuit het ministerie betrokken geweest bij de ontwikkeling van het agropark Querétaro in Mexico. Het gaat om een tuinbouwcomplex van 150 hectare onder glas waar veel Nederlandse toeleveranciers een bijdrage aan hebben geleverd. Ik heb daar vanuit Den Haag in nauwe samenwerking met de landbouwraad ter plekke en de Nederlandse ambassade hard aan gewerkt. De Mexicaanse overheid is enthousiast over de resultaten en stimuleert nu overal in het land zulke complexen te ontwikkelen."

 

De export van agrarische producten heeft de afgelopen decennia een enorme ontwikkeling doorgemaakt, weet Porte. "In mijn beginperiode ging het vooral om eindproducten zoals aardappelen, appels en kaas. De nadruk ligt nu meer op dierlijk en plantaardig uitgangsmateriaal, op kennis en technologie. Het agrarisch bedrijfsleven spant zich steeds meer in om de landbouwontwikkeling in derde landen op gang te brengen. Met veel succes trouwens. Het Nederlandse bedrijfsleven heeft daar natuurlijk ook zelf profijt van. Er is sprake van een welbegrepen eigenbelang en daar is niks mis mee."

 

De export van tuinbouwzaden, rundersperma en bijvoorbeeld jonge fruitbomen is toegenomen. "Daardoor neemt de landbouwproductie in de afzetlanden toe. En daardoor groeit weer de behoefte aan opslag- en koelsystemen, verwerkings- en verpakkingslijnen en bijvoorbeeld kennis over marketing. Wij kunnen dat allemaal leveren. Doen we ook."

 

De concurrentie in de EU neemt toe, er wordt gestreden op de afzetmarkten dichtbij huis. Daarom wordt het voor Nederlandse exporteurs steeds belangrijker om hun producten verder weg af te kunnen zetten. Porte: "Veel energie steken we in markttoegang. Jarenlang onderhandelen we met de autoriteiten in andere landen over fytosanitaire en veterinaire eisen. Landbouwraden, NVWA, RVO en mijn eigen ministerie steken daar veel tijd in. Je moet geduld hebben, maar uiteindelijke gaan grenzen toch open. Mooi voorbeeld is de opening van de VS en de recente afspraak met China over de export van Nederlands kalfsvlees."

 

Volgens Porte is het van groot belang dat er landbouwraden actief blijven op de Nederlandse ambassades. "Landbouw is een bijzondere sector. Om de agrofoodsector goed te kunnen ondersteunen, heb je mensen nodig met kennis van zaken, bijvoorbeeld over kwekersrecht en fytosanitaire regelgeving. Dat besef is er gelukkig nog steeds op dit ministerie. In Colombia en Ghana zijn recent landbouwraden actief geworden. Zij openen in die landen de deur voor Nederlandse bedrijven."