In de huidige sector zijn bedrijven genoodzaakt zelf technologische zelfvoorzieningen te treffen
"Laten we vooropstellen dat we deze aanpak begrijpen. De sector is jong. Bedrijven die de vertical farming in wilden, konden tot op heden nauwelijks gebruik maken van bestaande technologieën en waren genoodzaakt om zelf in eigen technologieën te investeren. Dit betekent dat al deze verschillende bedrijven het wiel opnieuw moesten uitvinden. En dat zij allemaal dezelfde fouten maakten die door andere bedrijven al waren gemaakt - en dat alleen maar om aan de slag te kunnen!
Hierdoor zijn miljoenen besteed aan onderzoek, voordat de vertical farm operationeel kon draaien. Toen de technologie ontwikkelde, waren deze bedrijven gedwongen mee te gaan met de ontwikkeling en opnieuw te investeren in de technologie, te bouwen en tot slot te telen en te verkopen. Nu rijst de vraag hoelang deze werkwijze nog houdbaar is, en dan ligt het er in feite aan hoe zij de toekomst zien.
Een toekomst verdeeld voor telers en technologieleveranciers
"Als de bedrijven deze werkwijze doorzetten, concurreren in de toekomst indoor telers enkel op basis van bijvoorbeeld wie de beste technologie ontwikkeld heeft en wie de meeste horticulture
kennis in huis heeft. Dit brengt natuurlijk een enorme druk op de ROI met zich mee, omdat het bedrijf niet alleen de ontwikkeling van het systeem moet terugverdienen, maar ook de immense investeringen in ontwikkeling die daarvoor nodig zijn. Zo groot zijn de marges niet, dus je vraagt je af of dit realistisch is.
Als we kijken naar de meer gangbare tuinbouw, bestaan telers en technische toeleveranciers in de toekomst naast elkaar. Laten we als voorbeeld een tomatenteler nemen. Deze teler zal steeds een nieuwe kas openen of een bestaande verbeteren, op basis van de mogelijkheden die hij ziet in de markt. Hij zal offertes opvragen bij bijvoorbeeld tien toeleveranciers en na rijp beraad kan hij beslissen wie hij zijn project toevertrouwt. Als hij twee jaar later besluit een nieuwe kas te openen, herhaalt het proces zich en wellicht in het voordeel van een andere leverancier. In dit model investeren de toeleveranciers in de land- en tuinbouw in technologie - zoals wij vinden dat ze ook zouden moeten doen."
Groei van vertical farming
Terug naar de ontwikkelingen in de vertical farming. Wat zullen bovengenoemde bedrijven doen als ze zien dat hun techniek wordt overtroffen door een andere leverancier of als een leverancier nieuwe gewassen aanbiedt? Zullen zij blijven investeren in onderzoek en ontwikkeling van hun eigen systemen, in de hoop deze altijd toenemende investeringen terug te verdienen met de verkoop van hun gewassen? Nee, ze zullen puur telers moeten worden en die technologieën moeten aanschaffen die het best aansluiten bij hun project.
In deze meer volwassen markt zullen ook nieuwkomers het speelveld veranderen. Terwijl we nu vooral door investeerders gesteunde ondernemers zien die de verticale landbouwsector betreden, is het goed mogelijk dat gevestigde telers, verwerkers en verkopers de markt op een gegeven moment ook zullen betreden. We voorspellen dat ze dit zullen doen met behulp van technologieproviders - zoals ze gewend zijn te doen voor hun huidige bedrijfsvoering.
Voor de volledigheid moet ik melden dat we niet beweren dat de teler in de toekomst niet meer aan onderzoek en ontwikkeling zal doen - dat zullen ze zeker. Iedere teler zal specifieke projecten hebben die gericht zijn op het diversifiëren van zijn productportfolio, het verbeteren van de processtroom, het verlagen van de energiebehoeften, het verhogen van de opbrengsten, enz.
Wat we echter wel zeggen," besluit Pieter de Smedt zijn verhaal, "is dat bedrijven, als zij succesvol willen zijn, in een geleidelijk volwassen wordende sector noodzakelijkerwijs moeten focussen op het primaire doel van hun bedrijf. Dat betekent dat telers moeten telen en producten verkopen, terwijl hun leveranciers zich zullen bezig houden met het ontwikkelen van en aanbieden en de vereiste technologieën." Volgens Pieter is dit de manier waarop Vertical Farming een efficiënte, winstgevende toekomst tegemoet moet treden.
Pieter De Smedt is werkzaam als US country manager bij Urban Crop Solutions, een organisatie gespecialiseerd in Vertical Farming, opererend in Europa, Noord-Amerika en Zuidoost-Azië.