Toen hij lokale bewoners een bos zag vernietigen ten behoeve van landbouwgrond werd de 24-jarige Giang A Day erg boos. Hij had zich altijd afgevraagd hoe de manier waarop er werd geteeld aangepast kon worden en hoe er geteeld kan worden in waterschaarse gebieden. In september 2015 was hij een eindejaarsstudent aan de Universiteit van Tay Bac toen hij over een trainingsprogramma in Israël hoorde waar hij zich direct voor opgaf.
"Ik bewonderde Israël al toen ik op de middelbare school zat. Alhoewel het een klein land is met ongeveer acht miljoen mensen staat Israël bekend als een toonaangevend land in hightech landbouw," zegt hij. Het watertekort in zijn dorp gaf hem te denken. Hierdoor kunnen de dorpelingen in het droge seizoen geen planten telen en kunnen ze alleen terugvallen op maïs. Volgens Day kwam hij er bij aankomst in Israël al snel achter dat hij de juiste beslissing had genomen. "Elf maanden hard werken in een vreemd land heeft in feite mijn denken over landbouwproductie volledig veranderd," zegt hij. Day begon zodra hij aankwam te werken bij een kwekerij voor het derde grootste zaadbedrijf van Israël. Hij werd betrokken bij alle processen van het oogsten van zaden tot het verzorgen van de zaailingen. Hij zag dat de Israëli's om gewassen te planten rotsen moesten verwijderen en het gat vullen met 30-40cm zand of grond dat van elders was gekocht. Hij ontdekte dat er in dit land geen afvalwater was. Er werd druppelirrigatie gebruikt om water te besparen. Daar hij een sterk verlangen had om te leren, vroeg Day een bedrijfseigenaar of hij 100m² grond mocht gebruiken om te experimenteren.