Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven
“Gene-silencing' techniek is een doorbraak voor gewasbescherming”

Niet-giftig, afbreekbaar sproeimiddel kan 'slechte’ plantgenen neutraliseren

Onderzoekers van de Universiteit van Surrey en de Universiteit van Queensland hebben een revolutionaire nieuwe gewasbeschermingstechniek ontwikkeld die een milieuvriendelijk alternatief is voor genetisch gemodificeerde gewassen en chemische gewasbeschermingsmiddelen.

Het baanbrekende onderzoek, gepubliceerd in Nature Plants, zou grote voordelen voor de landbouw kunnen hebben en een positieve invloed op gemeenschappen wereldwijd. Naar schatting zijn plantenplagen en – ziekteverwekkers wereldwijd verantwoordelijk voor een 30-40% lagere oogst, wat de internationale voedselzekerheid onder druk zet. Tegelijkertijd is er een groeiende behoefte aan nieuwe benaderingen voor gewasbescherming door de noodzaak voor hogere productie, regelgeving, bestrijdingsmiddelenresistentie en de zorg dat de opwarming van de aarde de verspreiding van ziektekiemen in de hand werkt.

De onderzoekers hebben ontdekt dat het combineren van nanodeeltjes van klei met 'RNA' (moleculen met een essentiële rol in genbiologie) het mogelijk is om bepaalde plantengenen te neutraliseren. Het sproeimiddel - dat BioClay wordt genoemd - dat ze hebben ontwikkeld beschermt planten na een enkele toepassing ten minste 20 dagen aantoonbaar tegen virussen. Wanneer het met BioClay wordt bespoten 'denkt' de plant dat het wordt aangevallen door een ziekte of plaag insect en reageert door zichzelf te beschermen.

Het meest recente onderzoek vond een oplossing voor de instabiliteit van RNA's die gewoon ('naakt') op planten worden gespoten, waardoor ze in het verleden niet effectief voor virusbescherming konden worden ingezet. Door ze aan nanodeeltjes van klei te verbinden spoelen ze niet weg, waardoor ze gedurende een langere periode van tijd worden afgegeven voordat ze worden afgebroken.

De BioClay technologie, die is gebaseerd op het gebruik van nanodeeltjes bij de ontwikkeling van medicijnen, heeft een aantal voordelen ten opzichte van bestaande chemische gewasbeschermingsmiddelen. Daar BioClay niet-giftig en afbreekbaar is, is er minder risico voor het milieu en de menselijke gezondheid. Ook kan het op een zeer gerichte manier worden gebruikt om gewassen tegen specifieke ziekteverwekkers te beschermen.

Professor G.Q. Max Lu, president en vicekanselier van de Universiteit van Surrey en co-auteur van het onderzoeksrapport: "Dit is een van de beste voorbeelden van effectief gebruik van nanodeeltjes voor biologische moleculaire afgifte met een gecontroleerde afgiftesnelheid voor de bestrijding van ziekten bij planten of dieren. Dezelfde nanodeeltjestechniek, uitgevonden en gepatenteerd in mijn laboratorium aan de Universiteit van Queensland, is gebruikt voor effectieve, gerichte geneesmiddelafgifte. Het werd aan een farmaceutisch bedrijf in Oxford in licentie gegeven en wordt nu gecommercialiseerd voor de ontwikkeling van medicijnen."

"Ik ben erg blij met de geweldige resultaten van dit project en de publicatie van ons onderzoek in het prestigieuze tijdschrift Nature Plants."

Het onderzoeksrapport, 'Clay nanosheets for stable delivery of RNA interference as a topical application to protect plants against viruses' is op 10 januari 2017 gepubliceerd in Nature Plants.

Het onderzoek werd geleid door onderzoekers Professor Neena Mitter en Professor Gordon Xu van de Universiteit van Queensland in samenwerking met Professor Lu van de Universiteit van Surrey.

Publicatiedatum: