"Nederlandse aardbeien stralen"
Wat altijd weer opvalt bij alle Nederlandse rassen is het heel hoge glansniveau. Aardbeien van landen rondom de Middellandse Zee haalden zelden of nooit dit niveau. De rassenkeuze in deze landen is, zo lijkt het wel, er alleen op gericht dat de vruchten de lange transportafstand goed kunnen doorstaan. De rassen zijn zo extreem stevig dat drukplekken zelden in rot overgaan. Dit is in schril contrast met aardbeien die in dit deel van Europa worden geteeld. De Nederlandse aardbeien waren gelukkig zorgvuldig geplukt en dus gevrijwaard van drukplekjes en nare voortgaande gebreken. De kleur van de vruchten gaf geen problemen. Soms was een klein gedeelte van een vrucht over de schouderlijn heen wit gekleurd, maar het kwam zelden voor dat de grens voor witte kleur overschreden werd. Enige aandacht vroeg de vorm van de Elsanta. Dit is omdat soms teveel kromme exemplaren in de klasse I of kwarren of holle vruchten in klasse II verpakt werden.
Al met al een goed begin van het glasseizoen.
Bron: KCB