"Ik was boekhouder genoeg om in te zien dat ons bedrijf het niet meer zou redden"

"Ik wou doorgaan, schulden afbetalen, werken tot ik erbij neerviel. Helaas, toen ook nog eens ons gascontract moest heronderhandeld worden en de prijs de hoogte inschoot, konden we dat niet meer behappen. Onze gestelde doelstelling van half 2008 haalden we niet en daarmee was de kous af. Ik was boekhouder genoeg om in te zien dat ons bedrijf het niet meer zou redden." Dat vertelt de Vlaamse teler Hugo van Durne in het regionale magazine 9080. In samenspraak met de organisatie Boeren op een Kruispunt besloot hij met zijn bedrijf te stoppen.

Samen met zijn vrouw Claudine de Meyer begon Hugo van Durne in 1996 een eigen sierteeltbedrijf in de Belgische plaats Lochristi. De twee kweekten spathiphyllum en neoregelia en de zaken gingen prima. "De bank had maar zelden zo'n sluitend dossier gezien", vertelt Van Durme over de uitbreiding op een tweede locatie, die een paar jaar later volgde. "We investeerden voor anderhalf miljoen euro en hervormden het azaleabedrijf naar de noden van onze warme kasplanten. Maar na 2002 liep het minder. "Toen bleek de Nederlandse concurrentie aan te zwengelen." Een zoektocht naar nieuwe producten mocht niet baten en de verkoopperiodes werden steeds kleiner. "We konden onze rente bij de bank nog wel afbetalen, maar aan kapitaalaflossing doen, werd stilaan onmogelijk.

Lees het hele verhaal hier.